Artikel: Oriëntalisme als motief
Barbara Broekman toont op de expositie grote en kleinere doeken waarbij schilderijen van vroegere meesters uit de periode van het Victoriaanse tijdperk als uitgangspunt zijn genomen voor onderzoek naar geromantiseerde ideaalbeelden. De vrouw speelt hierin een hoofdrol. De keramiek van Daniel Levi bestaat uit bouwsels met tempel fragmenten en andere monumenten, vooral de tempels van Ankor. Vele reizen door de Oriënt hebben hem inspiratie geboden
Barbara Broekman: "On Victorian and Oriëntal Women"
Bij de doeken die in deze serie vervaardigd zijn heeft de kunstenares Barbara Broekman een uitgangspunt gekozen dat zich afspeelt rondom geïdealiseerde vrouwbeelden in de kunst.
Er is een bepaalde periode in de kunstgeschiedenis aan te wijzen waarin kunstenaars de mytische schoonheid van de vrouw bezongen. Dit wordt wel de oriëntaalse periode genoemd, die te plaatsen is in het Victoriaanse tijdperk in de 19e eeuw. Het palet van Broekman bestaat niet uit de gebruikelijke verven maar uit borduursels die opgeplakt zijn op het doek met een geprinte voorstelling. De borduursels zijn door een team van medewerkers verzameld uit allerhande producten, variërend van tafelkleden tot gordijnen. Het is het resultaat van eindeloos vrouwenhandwerk dat, uitgeknipt, verwerkt wordt op de voorstellingen van de genoemde meester-schilders. De toepassing van deze techniek versterkt in deze context de reflectiemogelijkheden op vraagstellingen die Barbara Broekman met haar werk oproept. Een andere techniek, maar met een verwante vraagstelling, zien we in de geweven fotovoorstellingen: "Woman", waarbij de dominante vrouw- en manbeelden, soms in onderlinge samenhang, worden uitgebeeld.
Door de contrasten tussen de serie "On Victorian and Oriëntal Women" en de serie "Woman" wordt duidelijk dat de opvattingen over de ideale vrouw zeer tijdsgebonden zijn en weinig te maken hebben met wat er wezenlijk speelt bij de vrouw als individu en mens en als maatschappelijk wezen.
Daniel Levi: "Tuinen van Angkor"
Tijdens een reis in Cambodja bezocht Daniel Levi de Angkor tempels. Ze maakten een onuitwisbare indruk op hem. In deze serie beelden legt hij daarvan getuigenis af en registreert hij hoe de natuur zich met een verstikkende omhelzing genadeloos aan deze monumenten vergrijpt.
De schoonheid en de kwetsbaarheid van de tempels die soms jammerlijk zijn verwaarloosd krijgen nieuwe zeggingskracht in Daniel Levi’s werken door dat ze tonen hoe de natuur deze monumenten in een adembenemende omhelzing langzaam maar onmiskenbaar in haar greep neemt.