Kunstenaar: Charlotte Molenkamp

Molenkamp intensiveert de waarneming met pure schilderkunst

Charlotte Molenkamp volgde een opleiding aan de St. Joost Academie in Breda en bezocht daarna de Kunstacademie in Tilburg. In 1982 exposeerde zij voor het eerst. Al vrij gauw kon men in haar gouaches en olieverfschilderijen een eigen handschrift onderkennen, ook al bleef zij dicht in de buurt van een lyrisch expressionistische stijl.  Charlotte stamt uit een beroemde kunstenaarsfamilie. Behalve haar vader,  zijn ook broers en zusters professioneel kunstenaar.

Kunstenaar met lyrisch expressionistische stijl

Charlotte Molenkamp heeft een onvervangbare voorkeur voor abstract-figuratief schilderen in een eigenzinnig opgebouwd kleurenpalet. Een palet dat schittert door contrastrijkdom van aardse, warme kleuren met de lichtere tegenvoeters. Iedere kleur trekt een krachtig spoor als nalatenschap voor de voorstelling die uiteindelijk zal bepalen van welk theater het een onderdeel zal uitmaken.
De olieverf wordt in smeuïge lagen opgezet en de voorstellingen hebben het duidelijke karakter van een schilder die het te doen is om het leven te laten doorschemeren, dat vaak schuil gaat in de schaduw van het licht. Dit kan letterlijk en figuurlijk worden opgevat. Bij de tuinen en bloemen is het letterlijk te zien in de levendig weergegeven schaduwpartijen van waaruit een structuur, van licht bewegende planten en bloemen, wordt gecomponeerd met contrasterende en schilderachtige structuren in dik opgebrachte olieverf.
Bij de mensfiguren herkennen we de figuurlijke betekenis in de grondige analyse van de gevoelens die mensen niet geneigd zijn te tonen. In de schaduw van geleerd rolgedrag worden de verborgen gevoelens van verlegenheid, tederheid of genegenheid direct zichtbaar in alle kwetsbaarheid die je in het menselijke kan aantreffen. Zoals de bloem groeit in de energie van het licht, toont de mens in haar schilderijen de hoop op warme belangstelling van de kijker. Applaus is niet gewenst, maar wel stille herkenning van wat waardevol is, was en kan zijn.
Als schilder heeft Charlotte de werkelijkheid van het realisme, het naturalisme, het symbolisme en het impressionisme achter zich gelaten om geheel en al te kiezen voor de expressionistische benadering. Het past haar als een op maat gemaakt jasje.
Een jasje waarin niet de plooival domineert, wat in het classicisme en neo-classicisme zo mooi opvalt, maar de textuur zelf en de natuur van het materiaal. Charlotte schildert dus niet zo precies als een fijnschilder maar is wel heel precies in haar uitdrukking. Het jasje beperkt haar niet in haar beweging waardoor zij zich vrij ten opzichte van haar onderwerp kan blijven bewegen. Het gevolg is dat alle verf blijft 'ademen' en z'n ware natuur niet verloochent. Geen illusies voor de waarneming: je krijgt wat je ziet.