Kunstenaar: Michiel van Pinxteren

Beeldhouwer in hout, steen en brons
De uit Nijmegen afkomstige beeldhouwer Michiel van Pinxteren (1961) werkt in steen, brons en hout. Met name in de beelden van hout toont de beeldhouwer een "moderne" opvatting over beeldhouwen die is ingezet met Arp. In zijn stenen en bronzen beelden toont hij eerder een "klassieke" opvatting die in een lijn gezien kan worden met Rodin en Maillol. De beelden hebben alle de eigenschap dat ze een prettige mate van complexiteit paren aan de toegankelijke eenvoud van de harmonie.

Geabstraheerde beeldhouwkunst in klassieke stijl
Van Pinxteren creëert met zijn beelden een poëtische werkelijkheid die in hoge mate gevoelswaarden herbergen. De beelden nodigen uit aangeraakt te worden en het is geen verbod om toe te geven aan de aai-neiging. De beelden zijn er voor gemaakt. Ze staan uitnodigend te wachten op de toeschouwer om gekoosd te worden. Ideaal is als op dat moment de schoenen uitgaan en het beeld blootsvoets benaderd wordt. Dit niet vanwege enige vereiste vorm van nederigheid, maar eerder om het sensueel waarnemingsvermogen te versterken. Hoe groter dit vermogen, hoe meer de vrije associatie de loop gelaten kan worden. De maker van de beelden wil ons duidelijk op weg helpen en geeft de beelden titels die gevoelswaarden benoemen, zoals “Geborgen” , “Ontwaken” , “Verbondenheid”, “Reizen in de ruimte”. Deze laatste titel slaat niet op een ruimteschip maar op een beeld dat vleugels heeft op een abstract-organische body. Het beeld geeft onze fantasie letterlijk vleugels. In veel beelden van Michiel van Pinxteren komen herkenbare elementen van lichamen voor: vleugels, armen, handen of een hoofd. “Boeket” is een houten beeld dat bestaat uit omhoog rijzende armen met de handen naar buiten toe geopend waarin een geabstraheerd hoofd schuil gaat. Het is een voorbeeld van hoe deze kunstenaar er in slaagt het beeld een eigen identiteit te geven met herkenbare elementen die we meestal tegenkomen in een andere context, n.l. dat van een compleet lichaam. De kunstenaar sluit hierdoor aan bij een inmiddels klassiek bekend staande beeldhouwersopvatting, ontstaan vanuit de waarnemingen in musea waar torso’s uit de Oudheid te zien zijn waarvan armen of hoofden ontbreken. Deze armen en hoofden krijgen nu eens alle aandacht en mogen het zonder romp doen. Een omkering van benadering: een nieuwe benadering met handhaving van “klassieke” opvattingen.

Expositie in Galerie Delfi Form 2008, 2009, 2012(jan/febr)

Anderedere tentoonstellingen o.a. in: Singer Museum