Kunstenaar: Alexander Bobkin

De kunstenaar Alexander Bobkin is geboren in Siberië en heeft zijn opleiding gevolgd aan de kunstacademie van Jaroslavl. Jaroslavl heeft een aantal belangrijke industrieën, maar is vooral de moeite waard omwille van haar historie en cultuur. De stad bezit het oudste theater van Rusland, en in de 17e eeuw werden gebouwen opgetrokken die die van Moskou in schoonheid en glitter makkelijk de loef afsteken. Speciaal de iconenschilders van Jaroslavl genieten internationale bekendheid. Ook Novokoeznetsk is een stad waar van oudsher veel industrie voor het delven van grondstoffen zijn gevestigd.Belangrijke spoorlijnen, zoals de Transsiberische Spoorlijn lopen door het gebied. Deze informatie heeft misschien helemaal niets met Bobkin te maken, maar misschien ook wel. Wat we kunnen constateren is dat hij als kunstenaar een schatgraver is, altijd op zoek naar het kleinste korreltje, stofje of pareltje in de uithoeken van de menselijke geest, dat opvalt of een karaktertrek bepaalt. Bobkin is ook een reiziger die het liefst voor hem nog onbekende gebieden bezoekt. Een reis naar Siberië is geen terugreis maar een bezoek aan een nog niet eerder bezochte streek. In dit gigantische land, waar heel veel aan het veranderen is in de houding ten opzichte van cultuur, blijkt Alexander Bobkin nog steeds niet ingeboet te hebben aan bekendheid. Op uitnodiging van een van de noordelijkste deelstaten heeft Bobkin in 2007 deelgenomen aan een reis met 50 kunstenaars en daaraan vastgekoppelde museumexpositie. Deze kunstenaars bleken hem te kennen en dat blijkt vooral te danken aan de collecties die te zien zijn in verschillende musea, die werk van hem hebben opgenomen. Tot deze musea behoren o.m.: Museum of Modern Art Novokoeznetsk; Kemerovo Regional Art Museum en het State Museum of Oriental Art te Moscow. Inmiddels is het al lang geleden dat Bobkin in Nederland bleef steken en zich aan de Waal vestigde (Nijmegen).

 

Bobkin iconenschilder?

Van Bobkin kan niet direct gezegd worden dat hij een iconenschilder is in de letterlijke betekenis van het woord. Maar ruimer genomen kan er wel sprake van zijn. Het is niet een religieuze toonzetting waarbij heiligen worden vereerd, en waarbij volgens bepaalde regels de compositie wordt vervaardigd, maar de mysterieuze atmosfeer die zijn voorstellingen uitademen. Het is de rituele sfeer van inwijding die boven zijn schilderijen hangt. Een inwijding tot kennis over de geheimen van een ontmoeting; het verdriet van een huilende haas; of de toestand van een glas water. Kleine verhalen die met weinig verf neer gezet worden in een te grote wereld.

 

Het gaat zoals de schrijver Paustovski beschreef in een verhaal over een arme goudsmit die door eindeloos stof te verzamelen in de werkplaats in staat bleek uit dit stof een gouden sieraad te smeden voor zijn geliefde. Uit miniscule fijnstofdeeltjes van het edele metaal kan een juweel getoverd worden. Het kan slechts gerealiseed worden door eindeloos geduld en toewijding.

Bobkin zoekt in de schilderkunst naar een verbeeldingswereld die geheel en al losstaat van dingen of begrippen die kunnen worden geconcretiseerd. Geen enkele beschrijving kan het uitgebeelde omvatten of samenvatten. Daarvoor is het medium van de taal niet geschikt. Begrip kan ontstaan op het moment dat iedere behoefte aan concretisering wordt opgeofferd aan het ideaal van de kunst. De kunstliefhebber die zich als reiziger ontpopt biedt de kunstenaar een stationnetje; een moment van aankomst en vertrek. Tussen beide momenten kan het avontuur van de ontdekking worden aangegaan; kan een wereldreis worden gemaakt waarin de meest bizarre tafereeltjes de ogen de kost kunnen geven. Het scheepje voor de wonderbaarlijke visvangst kan net zo goed op de Wolga als op de Waal passeren. De Rus die moeizaam Nederlands praat heeft een schilderkunstig vocabulaire ontwikkeld zonder grenzen en zonder beperkingen van de nationale, en regionale betekenissen.