Kunstenaar: Willem van Scheijndel

Willem van Scheijndel (1952) is een kunstenaar pur sang. Op latere leeftijd heeft hij zijn talent ontdekt en is gaan schilderen. Het resultaat was zo indrukwekkend dat hij na 4 jaar een uitnodiging had voor het tentoonstellen van zijn grote schilderijen in het Rijksmuseum voor Oudheden te Leiden. 

Structuur  en dynamiek als een geheel bezien
“When my world begins to dance” , is een schilderij dat een typisch voorbeeld is van een voor Van Scheijndel kenmerkende schilderkunstige stijl. De techniek is een combinatie van acrylverf, die als onderlaag is aangebracht op linnen, en olieverf, die als bovenlaag is gebruikt. Deze techniek geeft een zijden touch aan het oppervlak, wat alleen met acrylverf niet verkregen kan worden. Ook het gebruik van uitsluitend olieverf zou deze verf minder uitbundig stralen. Het schilderij is een prachtig stuk met vibrerende kleuren waarin duidelijke contrastkleuren naast meer gedempte kleuren zijn te zien. De bloemen lopen in elkaar over waardoor de afzonderlijkheid van de boeketten verdwijnt en samen een geheel in een horizontaal vlak vormen. 
Een abstract idee lijkt te zijn verbeeld in een voorstelling waar herkenbaarheid een grote rol speelt. In de weergave van een bijna abstracte bloemenhemel zou zijn fascinatie voor de kwantumtheorieën kunnen blijken, want het lijkt een uiting van de wetenschap dat achter een stil oppervlak een dynamische wereld van energieën en bewegende deeltjes schuil gaat. In deze mysterieuze wereld van de atomen en nog kleinere eenheden draait alles om dynamische structuren waarbij alle deeltjes om elkaar heen draaien en elkaar in evenwicht houden. Een wereld waarin materie en niet-materie hun eeuwige dans spelen.

Herrie in de bloemen
In het schilderij zien we potten met bloemen die op een tafel mooi staan te wezen, met een rust die weer uit de ordening voortkomt. Er is een mooie spanning opgebouwd tussen verstilling en dynamiek, horizontale en verticale structuren, licht en schaduw. Het energieke rood is verdiept met allerlei schakeringen uit het roodspectrum. En niet te vergeten: onder de tafel en het tafelkleed heerst de ogenschijnlijke rust van de schaduw en de stilte. Er is herrie in de bloemen en ultieme stilte onder het oppervlak (van de tafel). De tafel biedt zo een podium voor aardse potten en hemelse bloemen waarin de dans van de afzonderlijke deeltjes wordt bezongen. Een dans die slechts kan bestaan door de ultieme verbinding van het geheel. De bloemen stralen hun innerlijke licht, heel fraai aangezet met goudtinten in de omberkleuren. Ook zonder belichting kan zo het licht voort leven door de aanwezigheid van deze goudtinten.

Zien we wat we zien?
Een schilderij van Willem van Scheijndel bekijken doet poëzie en filosofie herleven in een moment barstens vol visuele indrukken. De kunstenaar slaagt erin om bij de kijker verstand en gevoel op een lijn te krijgen. Het is voor hem de motivatie voor experimenteren met materialen, zodat er een maximaal appel gedaan wordt op de zintuigen. Zijn voortdurende interesse in filosofie en natuurwetenschappen geven hem de mogelijkheid te reflecteren op datgene wat hij de wereld wil laten zien. De centrale vraag hierbij is misschien wel hoe je aan de buitenkant kan zien wat zich binnen-in afspeelt. Zien we wat we zien, is materie los te zien van zijn tegendeel: de antimaterie. Is het schilderen van een jurkje totaal iets anders dan het schilderen van vogeltjes op een telefoonkabel? Wat de argeloze toeschouwer wellicht aanziet voor een reeks fraai gerangschikte bolletjes, dat zijn voor hem kwantumsprongen of atomaire verwijzingen naar mens en universum. Kenmerkend voor het werk van Willem van Scheijndel is de gedachte dat schoonheid niet kan floreren in chaos. Altijd is er bij hem behoefte een zekere geometrie en systematiek in zijn werk aan te brengen. Zijn schilderkunst is in essentie gebaseerd op een stelling van Albert Einstein, namelijk dat mysterie ‘het mooiste is wat een mens kan ervaren, want het mysterie is de basis van zowel de kunst als de wetenschap.

Altijd op weg
De parallel tussen het innerlijk van de mens Willem van Scheijndel en het uiterlijke gedrag is duidelijk. Zoals de innerlijke mens van de kunstenaar altijd onderweg is om zich te verdiepen in de verschijnselen die de mens beroeren, zo is de fysieke man veelvuldig onderweg in de tastbare wereld. Hij reist veel om zowel zintuigen als reflectievermogen aan de gang te houden. Het is niet toevallig dat zijn doeken hem vaak achterna reizen door heel Europa en daarbuiten.

Boeken: 
Van Scheijndel: Een keuze uit het oeuvre, deel 1 en deel 2
A moment in time

Tentoonstellingen in galerie Delfi Form: 2007, 2009, 2011, 2015