‘Prima Vera’ is de eerste voorjaarstentoonstelling in Galerie Delfi Form na de lockdown die op afspraak bezichtigd kan worden. Deelnemende kunstenaars zijn Qiangli Liang, Toon Kuijpers, Saskia Pfaeltzer en Hans Vanhorck.

De tentoongestelde schilderijen van Toon Kuijpers en van Hans Vanhorck hebben het landschap als onderwerp van de voorstelling. Bij Hans Vanhorck is de abstractie van groot belang om een eigen kleurstelling te maximaliseren en betekenis te geven aan kleur en vorm zodat de voorstellingen bogen op symbolische reikwijdte.

Bij Toon Kuijpers is het landschap belicht van onder wolkpartijen die de voorstelling een lichte dramatiek meegeven in een  verwaaierende dreiging en ontlading in glorend licht vanaf de horizon. Warme en contrasterende koele kleuren wisselen in en rond de wolken om zo de romantische lading van het geheel te definiëren.

In de schilderijen en beelden van Qiangli Liang is door de kunstenaar gezocht naar een optimale spanningsboog voor het verkrijgen van de juiste expressie in de figuratieve beelden en ìn en tùssen de figuren op de schilderijen. De vormentaal lijkt aan te sluiten op een klassiek uitgangspunt waarbij gelijkenis wordt nagestreefd. Door onverwachte toevoegingen, zoals een tak of een vogel aan het hoofd van een beeld, of door een zwevende man in de armen van een liefhebbende vrouw te schilderen, ontstaat een zeer authentiek oeuvre.

Voor veel bekenden van de galerie behoeft de kunst van Saskia Pfaeltzer geen nadere toelichting. De galerie werkt al meer dan 35 jaar met haar samen en heeft de galerie voortdurend voorzien van eigenzinnige, schijnbaar los uit de pols gevormde beelden in brons, steen of keramiek. Op de tentoonstelling staan prachtige en groots uitgevoerde danseressen en een inventief gevormd stenen beeld van een buigende vrouw.

Tot slot is de beeldentaal van Tom Seerden interessant vanwege de verwerking van huizen, dorpjes of kloosters op steen die allemaal uniek zijn vanwege de aangepaste vorm van het brons op de vorm van de ondersteunende steen. Voor Italië-gangers zijn de bouwsels te herkennen als karakteristieke weergaven van kloosters op bergtoppen en bijna onbereikbare dorpjes die, dicht bij de hemel, de veranderlijkheid van de huidige maatschappij lijken te trotseren.