Bij de Lente horen lentesprongen en dat vinden we volop terug in de beelden en schilderijen die een nieuwe aanvulling vormen op de eerder uitgezette tentoonstellingen. Het beeld 'Mara River' dat Loes Schellekens heeft gemaakt van brons laat moedige dieren zien die bereid zijn de sprong over een rivier te wagen om te kunnen overleven. Het is een brons van bijna 100 cm breed en is een platte sculptuur die afdrijft van de klassieke opvattingen over vrijstaande sculpturen. Hiermee heeft Loes Schellekens als kunstenaar een eigenzinnige visie neergezet die verrassend en overtuigend is. In het beeld 'Waterfall (let's go to the other side..)' staat een roeier voor de dramatische keus om de 'sprong' in het bootje te wagen omdat er geen weg meer terug is door de stroom van het water.

Ton Leenarts heeft de sprong in het diepe gewaagd door af te dalen in de catacomben van de Amsterdamse metro in de tijd dat de Noord-Zuidlijn in aanleg was. Zelf had hij nooit gedacht daar een schilderkunstige aanleiding toe te zien maar gelukkig is hij aangespoord om dat wel te doen en zag hij direct de enorme potentie van de metroruimten waarbij al snel uitkwam op een vergelijking met de tekeningen van Piranesi (1720). De metroruimten die Ton Leenarts schildert zijn verrassend licht van opbouw en toont structuren die op sommige doeken lichtelijk verwantschap tonen met bouwwerken uit de Romeinse Oudheid. Steunpilaren die bij nadere beschouwing bijna lijken op oude Romeinse zuilen, maar ook de hemelgewelven die te zien zijn met aan kruisbogen verwante structuren. De sprong van onderaardse metrostations naar de kerkers van Piranesi was een geslaagde sprong voor de benodigde toewijding aan de onderaardse werkzaamheden.